به گزارش خبرنگار پایگاه خبری آهن‌نیوز؛ بیماری هلندی مفهوم اقتصادی آشنا برای کشورهای توسعه نیافته است که بیان می‌دارد افزایش درآمد ناشی از فروش منابع طبیعی می‌تواند اقتصاد ملی را تضعیف و از حالت صنعتی بیرون آورد.
طبق آخرین خبرها گویا این بیماری گریبان طالبان را هم گرفته است!
به‌دنبال قدرت گرفتن طالبان در افغانستان، سازمان‌های ملی این کشور تحریم‌هایی را روانه افغانستان کرد. تحریم جامعه بین‌المللی بر افغانستان اعمال شد و کمک‌های گسترده بین‌المللی توسط جامعه بین‌المللی به این کشور متوقف شده است. در همین حال طالبان که با اقتصادی ضعیف و رو به فروپاشی مواجه بود برای حفظ خزانه خود دست به احیا روشی کهنه و موقت اما چاره‌ساز برای حکومت آسیب‌پذیرش زد. روشی آشنا که بیماری هلندی نام گرفته است.
بخش‌های اقتصادی افغانستان مدتهاست که به دلیل نبود امنیت، فساد گسترده و ضعف اجرایی پایین مورد بی‌توجهی و در وضعیت نابسامانی قرار گرفته است، با این وجود طالبان راهی برای حفظ اقتصاد شکننده‌اش پیدا کرده است. این‌بار به لطف ذخایر فراوان و منابع سرشار معدنی افغانستان حتی به بهای خاموش شدن کورسوی امید صنعتی شدن افغانستان تخمین زده می‌شود که ارزش این معاملات حدود یک تریلیون دلار است و طالبان شروع به تبدیل منابعش به درآمد کرده است. افغانستان در مقوله زغال سنگ در حال صادرات گسترده است، با این امید که کمکی به اقتصاد کشور و در نهایت بقای حکومتش داشته باشد.
تا اواسط سال 2022 میلادی طبق اعلام وزارت مالیه طالبان، حدود 40 میلیون دلار حقوق گمرکی زغال سنگ از صادرات به کشور همسایه (پاکستان) جمع آوری شده است.
در سه ماهه دوم سال 2020 وزارت مالیه طالبان عوارض صادرات زغال سنگ را از 20 به 30 درصد افزایش داد، همراه با افزایش نرخ زغال سنگ که از 90 دلار به 200 دلار در هر تن افزایشی بوده است.
شهاب الدین دلاور، سرپرست وزارت معادن و نفت، در یک مصاحبه اختصاصی در یک تلویزیون دولتی در سال 2022 توضیح داد که افغانستان میلیون‌ها تن ذخایر زغال‌سنگ در ولایات مختلف دارد و هر هفته حدود 130 تا 144 میلیون افغانی به واسط آن تولید می‌شود. درآمدی داخلی که برای طالبانی که پول نقد ندارد، یک راه حیاتی اقتصادی است. با این حال، با توجه به کمبود مزمن سرمایه و کار در سایر بخش‌های اقتصاد افغانستان - مانند تولید، آموزش، زراعت و بخش‌های عمومی - اتکای بیش از حد به منابع طبیعی، به‌ویژه استخراج زغال‌سنگ، می‌تواند افغانستان را درگیر وضعیت بدنام بیماری هلندی کند.
نابرابری اقتصادی افغانستان
وابستگی تازه طالبان به درآمدهای معادن، برای افغانستان که در حال حاضر از نرخ بالای بیکاری رنج می‌برد، خبر بدی است. تنها در هفته‌های اول تسلط طالبان، در مجموع بیش از 500 هزار نفر شغل خود را از دست داده‌اند.
مسلم است که اگر طالبان رویکرد خود را تغییر ندهد، پیامدهای درازمدت آن نابودی منابع طبیعی، افزایش بیکاری و آشفتگی سیاسی داخلی خواهد را به همراه خواهد داشت.
امید آنکه با رویکرد صنعتی شدن منطقه و با تلاش برای همگام‌سازی پیشرفت‌های صنعتی در کشورهای منطقه بیماری اروپایی‌ها را به محل تولدش بازگردانیم و عافیت اقتصادی را بار دیگر تجربه کنیم.
انتهای پیام/
نظر شما